Kun jij wandelen op water?

Ik wel.
In de winter als het vriest.
Geen punt:)

Maar wat Petrus deed, nee… dat zou ik niet durven. En jij?
In een storm, terwijl het water over de reling gutst en iedereen bang is dat de boot kapseist, stapt hij vrijwillig die donkere, onstuimige zee in.

Met onze boys hebben we jaren gezeild. Menig storm meegemaakt. Op zo’n moment het water ingaan… opgaan… No way!

‘Jezus zei: “Kom!”
Petrus stapte uit de boot en liep over het water naar Jezus toe.’
(Matteüs 14:29, BB)

De Nijmeegse Vierdaagse stelt weinig voor als je deze vergelijkt met de wandeling die Petrus maakte. Hoe denk je dat zijn vrienden in de boot naar hem keken? Wat zullen ze geroepen hebben? In al het stormgeweld ging Petrus iets doen wat ik bij aanvang al zou hebben gedaan; hij lette op de wind en werd bang.

‘Maar toen hij op de wind ging letten, werd hij bang en hij begon te zinken. Hij schreeuwde: “Heer, red mij!”’
(Matteüs 14:30, BB)

Zit jij in een zinkend schip?
Midden in een storm?
Is het stormachtig in je hoofd?

Mag Jezus ook jouw hand grijpen en je hieruit trekken. Kijk niet naar de wind. Ja, je voelt de storm. Je waait bijna weg. Maar mag Jezus degene zijn waar je naar blijft kijken, zodat je geloof zult hebben en houden. 

Zullen we samen bidden?
‘Midden in mijn storm kies ik ervoor om te blijven kijken naar U. Ik wil wandelen en onmogelijkheden in mijn leven voor mogelijk houden, omdat U bij mij bent. Amen.’