De dag dat hij voor het eerst wandelde

Mijn zus is gehandicapt. Als klein meisje mocht ik af en toe met haar mee naar school. In haar klas zaten kinderen die nog nooit hadden gelopen en sommigen lagen altijd op bed. Ik duwde dan het bed de gang op of hielp een vriendinnetje met drinken. Wat nou als ik had gezegd: ‘Sta op en loop, in de naam van Jezus Christus uit Nazareth’.

Petrus deed dat! 

‘Petrus zei: (tegen de verlamde man) “Zilver en goud heb ik niet.
Maar wát ik heb, geef ik je.
Ik zeg je in de naam van Jezus Christus uit Nazareth:
Sta op en loop!”’
(Handelingen 3:6, BB)

Dit was de dag waarop hij voor het eerst kon staan op zijn benen:)

‘Hij sprong op. Hij stond en liep heen en weer.
Springend en dansend ging hij met hen de tempel binnen.
Hij prees God uitbundig.
(Handelingen 3:8, BB)

Het is een geschenk als je kunt lopen. Vier vandaag je benen!

• Als je ‘tig’ keer de trap op moet. Vier het.
• Als je voor collega’s ‘onnodig’ veel heen en weer moet lopen. Vier het!
• Als je de hele dag door het huis rent om de puinhoop van het weekend weg te werken. Vier het!
• Als je in de regen loopt. Vier het.
• Vier het zoals de verlamde man zijn genezing vierde…

Gezegend ben je als je benen hebt, die je kunnen dragen. Dank God voor dit grote voorrecht. En als je niet in staat bent om te lopen, dan bid ik je toe dat je mag gaan meemaken in je leven dat God gaat spreken: ‘Sta en loop!’ Bel me dan, mail me, kom langs… ik wil samen met jou dansen:)

Zullen we samen bidden?
‘Wij eren U voor het wonder in ons leven. Dat we kunnen ademen, dat we benen hebben, dat ons hart tikt. Wat een wonder! Prijs Uw grote naam. Amen.’